Veel kinderen en jongeren, maar ook volwassenen vinden het vreemd, dat ze na heftige gebeurtenissen plotseling anders reageren. Of ze merken dat ze al langere tijd niet lekker in hun vel zitten. Dat komt door de nare herinneringen aan bepaalde gebeurtenis(sen). En de vervelende gevoelens en nare gedachten die daarmee samenhangen.

Stel je hoofd is een computer. Als je nare dingen hebt meegemaakt, dan is het wegschrijven van die herinnering niet op de juiste manier gedaan. Je computer wordt daardoor trager en kan zelfs vastlopen. Dan is het belangrijk om de computer op te schonen. EMDR kan je daarbij helpen, zodat je daarna met een rustig en fris hoofd en ontspannen lijf weer verder kunt.

Of stel dat je hoofd een grote boekenkast met laden is. Ieder laadje is een herinnering. Meestal kunnen de laadjes gewoon dicht en dan is het lekker opgeruimd. Maar als je nare dingen hebt meegemaakt dan staat het betreffende laadje eigenlijk altijd open. Kortom: het is een rommel. Met EMDR ga je deze openstaande laadjes opruimen, zodat ze weer dicht kunnen.

De behandeling

Eerst vragen we om te vertellen wat er in jouw herinnering gebeurd is. Daarna vragen we je om het verhaal stil te zetten bij het 'plaatje' dat je nu nog het naarste vindt om naar te kijken. Terwijl je je concentreert op dat plaatje en op wat je daar nu bij denkt en voelt, laten we je tegelijkertijd iets héél anders doen:

•met je ogen onze vingers volgen, die voor je gezicht heen en weer bewegen

•met je ogen een lichtbalk volgen met verschillende kleuren

•luisteren naar geluidjes (tikjes) via een koptelefoon

•we kloppen zachtjes op je handen of knieën (en je mag zelf meedoen als je wil)

•je houdt trillers vast in je handen

Tussendoor zullen we steeds vragen wat je denkt, voelt of wat er in je opkomt.  Dat kunnen beelden, gedachten of gevoelens zijn. Maar ook lichamelijke sensaties zoals spanning of pijn. Soms kunnen er dingen naar boven komen die je niet wilt of durft te vertellen. Dat hoeft ook niet. Wel is het voor ons belangrijk om te weten of je iets voelt veranderen. De behandeling gaat door totdat je het niet meer erg vindt om aan die nare herinnering(en) te denken en je er naar kunt kijken zonder iets bijzonders in je lichaam te voelen.

Het kan zijn dat je tijdens de behandelperiode wat meer bezig bent met herinneringen aan de ingrijpende gebeurtenis(sen) of aan voorvallen die daarmee te maken hebben. Dit komt omdat er een verwerkingsproces in gang wordt gezet. Een proces dat vaak thuis nog een paar dagen doorgaat. Soms heb je helemaal nergens last van. Dat is natuurlijk ook fijn.